Mensen met brandend maagzuur omschrijven het vaak als een branderig gevoel achter het borstbeen. Het kan zich uitbreiden van de bovenbuik naar de keel. Bijna één op de vijf Nederlanders klaagt af en toe tot vaak over brandend maagzuur. Het brandende gevoel wordt veroorzaakt doordat maagzuur terugstroomt in de onbeschermde slokdarm. Lees wat brandend maagzuur veroorzaakt, wanneer het gevaarlijk kan worden en wat je er zelf aan kunt doen.
Start een online consultatie en vul een eenvoudige gezondheidsvragenlijst in. Selecteer vervolgens je favoriete medicijn uit de lijst met aanbevolen behandelingsopties. De behandelend arts controleert je antwoorden en geeft je recept online af als er geen vragen zijn. Onze service zorgt ervoor dat de medicatie onmiddellijk wordt verzonden, zodat je deze binnen 24 - 48 uur ontvangt.
Aciphex
Bentyl
Biaxin
Bonnispaz
Brand Amoxil
Cytotec
Diarex
Ditropan
Florinef
Gasex
Lasuna
Metoclopramide
Motilium
Nexium
Nitrofurantoin
Pariet
Prevacid
Prilosec
Protonix
Ranitidine
Reglan
Renagel
Roxithromycin
Zantac
Brandend maagzuur is eigenlijk het belangrijkste symptoom van refluxziekte. Het is de pijn die in de slokdarm wordt gevoeld wanneer er te veel maagzuur uit de maag ontsnapt. Het zuur uit de maag kan een pH-waarde tussen 1 en 4 hebben. Als deze vloeistof de onbeschermde wanden van de slokdarm raakt, verbrandt het. Als de maag niet beschermd zou zijn door een speciaal slijmvlies, zou hij zichzelf kunnen verteren met zijn zuur.
Iedereen heeft wel eens last van een lichte reflux van maagsap in de slokdarm. De ingang van de maag is niet goed afgesloten. De slokdarm is een gespierde buis tot 30 centimeter lang met een diameter van 1,5 tot 2 centimeter, die naar de ingang van de maag leidt. Kort daarvoor passeert de slokdarm het middenrif. Dit punt wordt de diafragmatische meatus genoemd. Hier worden sluitspieren geactiveerd wanneer voedsel wordt doorgeslikt. Dit regelt de hoeveelheid voedsel en voorkomt het terugstromen van maagzuur. In rust is de slokdarm afgesloten van de maag.
Een andere barrière om te voorkomen dat zuur terugstroomt in de gevoelige slokdarm is de scherpe hoek van binnenkomst van de slokdarm in de maag, de Zijnshoek 60 tot 65�. Een andere voorzorgsmaatregel om reflux te voorkomen is de druk in de buikholte. Ondanks al deze voorzorgsmaatregelen kan er onder bepaalde omstandigheden toch vocht terugstromen van de maag in de slokdarm, een zogenaamde reflux.
Het symptoom brandend maagzuur wordt vaak veroorzaakt door stoffen en bepaalde levensstijlen die de afgifte van maagzuur en de afsluiting van de slokdarm beïnvloeden, zoals
Als er geen acute triggers zijn, zoals strakke kleding, een uitgebreide maaltijd laat op de avond of iets dergelijks, dan is de hoofdoorzaak een zogenaamde refluxziekte. In de geneeskunde wordt onderscheid gemaakt tussen primaire en secundaire refluxziekte.
Van primaire refluxziekte is sprake als er geen specifieke ziekte als oorzaak kan worden aangewezen. Er is een diffuse disfunctie in de afsluiting van de slokdarm naar de maag. Delen van de maaginhoud komen dan in de slokdarm terecht door
Ongeacht de oorzaak van brandend maagzuur, kan veelvuldig brandend maagzuur gedurende een lange periode ernstige schade aan de slokdarm veroorzaken. De gevoelige binnenwand, die niet beschermd is tegen zuur, wordt aangetast en raakt ontstoken (slokdarmontsteking). Er kunnen zweren ontstaan en er is een verhoogd risico op slokdarmkanker.
Als het maagzuur tijdens brandend maagzuur in de mond terechtkomt, kan dit op lange termijn gevolgen hebben in deze gebieden. Het leidt onder andere tot onomkeerbare schade aan de tanden. Door de verbinding tussen de keel en het middenoor kan maagzuur zelfs een ontsteking van het middenoor bevorderen.
De meeste mensen herkennen de symptomen van brandend maagzuur en zijn zich ook bewust van de oorzaken. Samen met een steeds ongezondere levensstijl wordt af en toe brandend maagzuur bijna ongemerkt regelmatig brandend maagzuur. Een levensstijl met overvloedige, late maaltijden, ongezond voedsel dat in stressmodus haastig naar binnen wordt gewerkt, plus te veel alcohol, nicotine en te weinig beweging, is een dagelijkse routine geworden. Net als brandend maagzuur. Iedereen die vaak last heeft van brandend maagzuur zou daarom eerst eens kritisch naar zijn of haar dagelijkse gewoonten moeten kijken.
De typische symptomen en begeleidende verschijnselen van brandend maagzuur:
Het is zeker niet altijd nodig om een arts te raadplegen als je last hebt van brandend maagzuur. Vooral als de symptomen nog binnen redelijke grenzen blijven en je bereid bent om er zelf iets aan te doen. Een bezoek aan de dokter is echter wel dringend aan te raden als het brandend maagzuur
Bij je huisarts of in een gespecialiseerde gastro-enterologiepraktijk proberen ze als volgt de oorzaken van je brandend maagzuur te achterhalen:
Ten eerste wordt je gevraagd naar de frequentie en de kwaliteit van het brandend maagzuur. Er wordt gevraagd naar begeleidende symptomen, de omstandigheden en ook naar je levensstijl. Daarna volgt een lichamelijk onderzoek. Een hartaandoening moet eerst worden uitgesloten. Pijn en een drukkend gevoel achter het borstbeen komen namelijk ook vaak voor. De mond en keel worden onderzocht op mogelijke infecties. Als refluxziekte wordt vermoed, zal een gastroscopie (oesofago-gastro-duodenografie) meer informatie geven. Indien nodig wordt vervolgens een lange-termijn pH-meting (gedurende 24 uur) uitgevoerd voor een betrouwbare diagnose. Een dunne sonde wordt via de neus in de maag ingebracht. De huidige pH-waarde wordt gedurende één dag en één nacht gemeten. Een echografisch onderzoek kan ook meer informatie geven bij de diagnose.
De ervaring leert dat in veel gevallen het optreden van brandend maagzuur ook te wijten is aan je eigen gedrag. Daarom zijn er een aantal zelfhulpmaatregelen. De symptomen kunnen onmiddellijk worden verlicht door van tijd tot tijd de juiste medicatie te nemen. Tegelijkertijd moeten factoren die brandend maagzuur bevorderen worden geëlimineerd. In het bijzonder bepaalde voedingsmiddelen en stimulerende middelen moeten helemaal niet of minder vaak worden geconsumeerd bij brandend maagzuur:
De maaltijden mogen over het algemeen niet te vet zijn. Het is beter om de afzonderlijke porties klein te houden en ze over de dag te verspreiden. Vooral 's avonds bevorderen grote maaltijden brandend maagzuur. Als je last hebt van brandend maagzuur, vooral 's nachts en 's ochtends, kun je de symptomen verlichten door je hoofd iets hoger te leggen als je slaapt.
Je moet zorgen voor een goede spijsvertering. Als de maag snel passeert, is de maag snel leeg en zit er niet zoveel zuur in. Regelmatige lichaamsbeweging bevordert de spijsvertering. Kauw en speek het voedsel goed uit voordat je het doorslikt. In sommige gevallen helpt het om kauwgom te kauwen na het eten. Dit stimuleert de speekselproductie, bevordert de spijsvertering en vermindert het maagzuur enigszins. Een vezelrijk dieet met voldoende vocht stimuleert ook de spijsvertering.
Je moet ook goed kijken wanneer brandend maagzuur vaker optreedt en de stoffen vermijden die het uitlokken. Omdat overgewicht ook een uitlokkende factor kan zijn voor brandend maagzuur, moet je zeker proberen meer te bewegen en af te vallen.
Naast de preventieve en basismaatregelen die iedereen zelf moet nemen, zijn er een aantal verschillende behandelingsmogelijkheden. Het innemen van zuurremmende medicijnen is verreweg de meest gebruikte therapie. Tot op zekere hoogte kan het ook op korte termijn zonder doktersvoorschrift worden gebruikt. Als er ondanks een gezonde levensstijl en medicijntherapie geen verbetering van de symptomen optreedt, kan (verdere) medische behandeling nodig zijn, afhankelijk van de onderliggende aandoening. In het ergste geval kan dit ook een operatie zijn (vernauwing van de onderste slokdarm met een bandje). In de regel kunnen de symptomen echter aanzienlijk worden verlicht met medicijnen en een aangepaste levensstijl.
Er worden drie verschillende werkzame stoffen gebruikt om brandend maagzuur te behandelen:
Antacida zijn vrij verkrijgbaar bij elke apotheek. Ze bestaan uit zuurbindende stoffen. Het zuur in de maag krijgt zijn zure eigenschappen van positief geladen waterstofionen (H+ ionen). De zuurbindende stoffen daarentegen zijn negatief geladen en neutraliseren het zuur door zich eraan te binden. Aluminium- en magnesiumverbindingen zijn de belangrijkste stoffen die hiervoor worden gebruikt. Hoewel natriumverbindingen het zuur ook neutraliseren, zijn ze eerder ongunstig omdat ze door het lichaam worden geabsorbeerd. Deze eigenschap is vooral schadelijk voor hoge bloeddrukpatiënten. Dit geldt ook voor zuiveringszout, dat ook tot onaangename winderigheid kan leiden.
Tegenwoordig worden over het algemeen "moderne" maagzuurremmers aangeboden. Ze bevatten vaak een combinatie van de alkalische mineralen algedraat, hydrotalciet en magaldraat. Simpel gezegd bufferen deze stoffen alleen als er iets te bufferen valt. Dit zorgt voor minder ernstige bijwerkingen, zoals winderigheid en diarree.
Antacida zijn vooral geschikt voor kortdurend gebruik tegen mild maagzuur. Hun voordeel is de snelle werking van slechts twee tot drie minuten. De werkingsduur is twee tot drie uur. Langdurig gebruik wordt afgeraden, omdat de stoffen op lange termijn de mineralenbalans van het lichaam kunnen verstoren:
Antacida worden zeer goed verdragen als ze voor een korte tijd worden ingenomen. De meest voorkomende gedocumenteerde bijwerkingen zijn diarree en verstopping. Vooral kauwtabletten, gels en zuigtabletten zijn populair. Antacida zijn verkrijgbaar bij veel leveranciers.
H2-receptorantagonisten (ook: H2-blokkers, H2-antihistaminica) remmen de productie van zoutzuur in de pariëtale cellen in de maag. Normaal hecht lichaamseigen histamine zich aan bepaalde bindingsplaatsen op de pariëtale cellen. Dit stimuleert hen om meer maagzuur te produceren. Deze bindingsplaatsen, ook wel receptoren genoemd, worden nu bezet door de H2-blokkers. Zoals de naam al zegt, wordt deze plaats geblokkeerd voor histamine. De productie van maagzuur wordt verminderd.
De H2-receptorantagonisten, zoals de receptvrije geneesmiddelen ranitidine en famotidine en de receptgeneesmiddelen cimetidine en nizatidine, worden niet meer zo vaak gebruikt. Voor de behandeling van brandend maagzuur op de lange termijn worden tegenwoordig meestal protonpompremmers gebruikt vanwege hun betere werking en minder bijwerkingen. In tegenstelling tot maagzuurremmers werken H2-blokkers niet zo snel, maar het effect houdt tot vier uur aan.
De belangrijkste bijwerkingen zijn hoofdpijn, diarree en huiduitslag. Veranderingen in het bloedbeeld en potentiestoornissen worden echter ook genoemd. Alcohol en verschillende medicijnen hebben een sterke wisselwerking met de H2-blokkers. Ze mogen helemaal niet worden ingenomen als de lever of nieren beschadigd zijn.
Protonpompremmers, zoals ze ook wel worden genoemd, of kortweg PPI's, zijn geschikt voor langdurige therapie, ook voor ernstig brandend maagzuur. Ze zijn geschikt voor langdurige therapie en onder bepaalde omstandigheden ook voor preventie. Afhankelijk van de dosering zijn er receptvrije en receptplichtige varianten. De werkzame bestanddelen zijn omeprazol, lansoprazol, pantoprazol en esomeprazol.
De PPI-tabletten zijn omhuld met een zuurmantel zodat ze ongewijzigd door het zure milieu van de maag kunnen. Ze worden alleen in de darm geabsorbeerd en keren via de bloedbaan terug naar de maag naar de pariëtale cellen. Ze blijven slechts anderhalf uur in het bloed, maar werken tot drie dagen lang op de wandcellen. Daar werken ze dan als zogenaamde prodrugs. Dit betekent dat ze pas in de doelcellen chemisch worden omgezet in hun actieve vorm. Daar binden ze zich dan aan de protonpompen, afhankelijk van hun activiteit. De protonpompen zijn verantwoordelijk voor het vrijmaken van het zuur. Deze binding remt de respectieve protonpompen onherroepelijk af om zuur uit te scheiden.
Afhankelijk van de dosis kan het een paar dagen duren voordat het effect optreedt. Meestal is het echter voldoende om één tablet per dag in te nemen. Omdat ze afhankelijk zijn van de activiteit van de doelcellen, kun je ze het beste een half uur voor het eten innemen.
Protonpompremmers worden gecategoriseerd als middelen met relatief weinig bijwerkingen. Dit geldt in ieder geval voor tijdelijke langetermijntherapieën. Incidentele bijwerkingen zijn voornamelijk hoofdpijn en allergische reacties. Langdurig gebruik gedurende vele jaren kan de botten aantasten. Door de verminderde zuurgraad in de maag kan calcium uit voedsel niet meer zo goed worden opgenomen. De benodigde hoeveelheid wordt dan uit de botten verwijderd. Dit resulteert in een verhoogd risico op osteoporose. Langdurig gebruik kan leiden tot bacteriële ontstekingen. Door de permanent verlaagde pH-waarde overleven meer ongewenste bacteriën de passage door de maag. PPI's zijn niet geschikt voor kinderen, zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven, osteoporosepatiënten en mensen met leveraandoeningen.
Om speciale aanbiedingen en een VIP-behandeling te krijgen: